(ΜΟΥΣΙΚΗ)
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Λοιπόν! Κυρίες, κύριοι και αγαπημένα μου παιδάκια,σήμερα θα σας διασκεδάσουμε με το έργο: “Ο Καραγκιόζης Μελισσοκόμος”. Ε, ρε, γλέντια! Θα φάμε, θα πιούμε και νηστικοί θα κοιμηθούμε.
ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ: Α! Καραγκιόζο μου, να` ναι καλά ο γερο-Μελάς, ο μακαρίτης, που μας άφησε αυτά τα μελίσσια να τα δουλέψουμε, να ζήσουμε κι εμείς οι κακορίζικοι. Καλός άνθρωπος! Λυπήθηκε τη φτώχεια μας!
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Καλός άνθρωπος, Χατζατζάρη! Λοιπόν, εγώ βάζω μπροστά! Θα βγάλω το μέλι από τις κηρήθρες θα το βάλω σε βάζα και θα τ` αραδιάσω σ` αυτό εδώ το τραπέζι.
ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ: Εγώ τρέχω να τελαλήσω παντού Καραγκιόζο μου ότι πουλάμε το πιο καλό μέλι της Πόλης. Αντίο!
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ:΄Αντε να σου βγουν τα μάτια και τα δύο. Τώρα, ας ζαλίσω με καπνό τις μέλισσες μη με τσιμπήσει καμία και να πάρω απ` τις κηρήθρες το υπέροχο μέλι τους. Ωχ! Ωχ! Ωχ! Μου φαίνεται πως θύμωσε μια μέλισσα. Για να της ρίξω περισσότερο καπνό. Ωχ! Ωχ! Ωχ! Αυτή έχει ανοσία. Δεν παθαίνει τίποτα. Αμάν! Αγρίεψε για τα καλά. Ξουτ, ξουτ μωρή, φύγε! Φύγε είπα. ΄Αου! Με τσίμπησε η αναθεματισμένη και… θα ψοφήσει τώρα. Καλά να πάθει. Πάω τώρα μέσα την κηρήθρα στο μηχάνημα να βγάλω το μέλι. Μμμ! Τι μέλι είναι αυτό, Θεούλη μου! Νέκταρ και αμβροσία! Α! Να κι άλλο ένα βάζο με μέλι. Ας το πάρω κι αυτό.
(Τα παιδιά μπαίνουν τραγουδώντας)
ΠΑΙΔΙΑ: Περνάει, περνάει η μέλισσα με τα μελι…
ΜΙΡΙΚΟΓΚΟΣ: Ααα! Μέλι! Τι ωραίο μέλι!
ΚΟΛΛΗΤΗΡΙ: Να το δοκιμάσουμε;
ΚΟΠΡΙΤΗΣ: Ναι, ας το δοκιμάσουμε.
ΜΙΡΙΚΟΓΚΟΣ: Μμμ! Μούρλια είναι.
ΚΟΛΛΗΤΗΡΙ: Παιδιά, παιδιά έλχεται ο πατέλας.
(Όλα μαζί συνεχίζουν το τραγούδι)
…με τα μελισσόπουλα και με τα παιδόπουλα.
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Βρε σεις! Τι κάνετε εκεί πέρα; Φύγετε γρήγορα από εδώ.
ΚΟΠΡΙΤΗΣ: Να πάλουμε λίγο μέλι, πατέλα;
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Αν μου βρείτε το αίνιγμα που θα σας πω, θα σας δώσω ένα βάζο.
-Μικρή, μικρή νοικοκυρά μεγάλη πίτα κάνει. Τι είναι;
ΜΙΡΙΚΟΓΚΟΣ: Μήπως είναι…η αλεπού;
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: ΄Όχι. Σας δίνω άλλη μια ευκαιρία.
ΚΟΛΛΗΤΗΡΙ: Α, το βρήκα. Είναι η μέλισσα.
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Μπράβο! Είναι η μέλισσα. Κερδίσατε με την αξία σας. Φύγετε τώρα γρήγορα από εδώ, γιατί σε λίγο θα πλακώσουν οι πελάτες. Α! Να τος κιόλας ο πρώτος πελάτης.
(ΜΟΥΣΙΚΗ)
ΣΑΜΠΑΝ ΑΓΑΣ: Α! Να κι ο μελισσοκόμος. Ολάν γιαβρίμ, μελισσοκόμε!
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Καλώς το γέροντα!
ΣΑΜΠΑΝ ΑΓΑΣ: Εσύ πουλας το καλό μέλι που φωνάζει ο Χατζηαβάτης;
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Μάλιστα, γέρο μου.
ΣΑΜΠΑΝ ΑΓΑΣ: Είμαι ο Μπέης Σαμπάν Αγάς.
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Βρε το μπάμια κι αυγά. Ορίστε, τι θέλεις;
ΣΑΜΠΑΝ ΑΓΑΣ: Ναι, άκου λοιπόν,τζάνε μου!
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Ακούω, μελιτζάνε μου.
ΣΑΜΠΑΝ ΑΓΑΣ: Μου ήρθαν πρωί-πρωί μουσαφίρηδες σπουδαίοι: αγάδες, μπέηδες,εμπαμλήδες.
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Α, μάλιστα, αβγουλάδες, τεμπέληδες και τσιμπλημπλήδες. Λοιπόν;
ΣΑΜΠΑΝ ΑΓΑΣ: Θα `θελα να τους φιλέψω με μελομακάρονα.
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Μακαρόνια με μέλι;
ΣΑΜΠΑΝ ΑΓΑΣ: Όι, τζάνε μου. Εκείνα τα γλυκά …τα μελομακάρονα, δεν τα ξέρεις;
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Άμα μου φέρεις κι εμένα να φάω θα τα μάθω.
ΣΑΜΠΑΝ ΑΓΑΣ: Λοιπόν θυμαρίσιο μέλι έχεις;
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Και θυμαρίσιο και πευκόμελο και αγριόμελο. Εκατό λίρες το βάζο. Ορίστε!
ΣΑΜΠΑΝ ΑΓΑΣ: Να `σαι καλά γιαβρίμ. Μπορώ να δοκιμάσω;
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Δώσε τις λίρες και φάτο όλο αν θέλεις.
ΣΑΜΠΑΝ ΑΓΑΣ: Παρτες. Μμμμ! Μπράβο, Καραγκιόζη. Πολύ γλυκό. Φεύγω. Γεια σου, Καραγκιόζη.
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Γεια σου, Μπάμια κι αυγά. Α, να κι έρχεται κι άλλος πελάτης.
(ΜΟΥΣΙΚΗ)
ΜΟΡΦΟΝΙΟΣ: Ουί, Καραγκιόζο, έγινες και μελισσοκόμος τώρα;
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Γιατί ρε Μορφονιέ, δε σου γεμίζω το μάτι;
ΜΟΡΦΟΝΙΟΣ: Μα ως τώρα ήσουνα…κηφήνας.
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Κοφίνι είναι και φαίνεται η μύτη σου που κρέμεται.
ΜΟΡΦΟΝΙΟΣ: Ουί. ΄Ελα ρε Καραγκιόζη, μη θυμώνεις . Δεν ξέρεις από αστεία;
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Εντάξει λοιπόν, όλα μέλι-γάλα. Τι θέλει η αφεντομουτσουνάρα σου;
ΜΟΡΦΟΝΙΟΣ: Ουί. Διάβασα σε ένα περιοδικό ομορφιάς για τις ευεργετικές ιδιότητες του μελιού στην επιδερμίδα. Ουί, έχεις καλό μέλι που ομορφαίνει;
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Και βέβαια έχω ομορφάντρα μου, ασχημάντρα μου. Μόνο κατέβασε τις 100 λίρες.
ΜΟΡΦΟΝΙΟΣ: Να πάρτες βρε Καραγκιόζο. Μπρος στα κάλλη τι `ναι…οι λίρες;
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Αυτό να μου πεις….(μονολογώντας) Τζάμπα θα πάει αυτό το μέλι. Για να σου βάλω λίγο στη μύτη να δούμε αν θα μικρύνει.
ΜΟΡΦΟΝΙΟΣ: Ουί. Καραγκιόζο, τι έκανες; Μύρισε το μέλι μια μέλισσα και θα με τσιμπήσει. Φεύγω να γλιτώσω.
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Κρύψε την προβοσκίδα σου μέσα στο στόμα. Χα, χα! Για δες τι τραβάνε οι ωραίοι κι οι μοιραίοι.(ΜΟΥΣΙΚΗ) Ωχ! ΄Ερχεται ο θειούλης. Μπάρμπα μου, μπαρμπούλη μου, καλώς ήρθες! Τι κάνουν τα πρόβατα καλά είναι;
ΜΠΑΡΜΠΑΓΙΩΡΓΗΣ: Μπρε ανιψούδι μ`. Ισύ `σαι ου μελισσουκόμους, μπρε χαραμοφάη; Απού πότι προύκοψες; Ε;
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: είδα την ταινία του Αγγελόπουλου και ζήλεψα. Είπα ας ανοίξω μια επιχείριση μελισσοκομική μπας και γίνω κι εγώ διάσημος σαν τον Μαρτσέλο Μαστρογιάννη.
ΜΠΑΡΜΠΑΓΙΩΡΓΗΣ: Ω ρε, τρομάρα να σου `ρθει. Παραπήραν τα μυαλά σου αέρα. Ιέχ`ς μέλι καλό, να φτιάξου ιγώ ρακόμελο κι η Γιώργαινα ριτζέλι;
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Ορίστε, μπάρμπα μου, το καλύτερο. Δοκίμασε αν θες.
ΜΠΑΡΜΠΑΓΙΩΡΓΗΣ: ΄Αι, άι, άι! Τι μου `δωσες ουρέ μπασμένου; Μ` έκαψες. Μέλι το λες αυτό, ορέ; Τώρα θα σε μπιτίσου να μάθ`ς. Να,να ,παρ` κιαυτή, να.
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Ωχ! Αντί να πάρω το βάζο με το μέλι, πήρα το βάζο με τις καυτερές πιπεριές της Αγλαΐας. Μη θειούλη μου, μη. Δεν ήθελα, λάθος έκανα. Αχ!
Λοιπόν, κυρίες και κύριοι, αγαπημένα μου παιδιά, μια παροιμία λέει πως όποιος αγαπά το μέλι δε φοβάται τα μελίσσια. Ναι όμως να φοβάται το Μπαρμπαγιώργη και τη γκλίτσα. Τι ήταν αυτό που έπαθα σήμερα; Δεν πειράζει όμως. Δεν είναι η ζωή πάντα μέλι. ΄Όμως καλή η δουλειά του μελισσοκόμου, έ; Τι λέτε; Διακόσιες λίρες έβγαλα σήμερα. Πρώτη φορά θα φάω κι εγώ σαν άνθρωπος. Αν δουλεύεις έχεις η΄όπως λέει πάλι η παροιμία “Αν δε στίψεις το κερί, το μέλι δεν το βγάνεις”. Λοιπόν, κυρίες και κύριοι, η παράστασή μας έλαβε τέλος. Γεια σας και πάλι γεια σας! Αβάντι μανέστρο!